New York vervolg

Vervoer: Daar is vele maniere wat 'n mens in NY oor die weg kan kom. Die maklikste om 'n plek te kry, is waarskynlik die 'yellow cab'. Persoonlik het ek meestal die voete gebruik en dit ook die meeste geniet, want dan sien 'n mens die meeste. Ongelukkig was die weer oor die algemeen maar goor. Dit is nou bewolk en reenerig, maar daai dik grys baadjie van my en die swart stewels is regte staatmakers en ek kla niks. Hierdie fietstaxis staan bekend as pedicabs en is ook baie volop. Daar is dikwels 3 passesiers in hierdie taxis en ek dink die drywers kry hulle kwota oefening in. Dan is daar natuurlik ook die 'subway', wat ek nou nie afgeneem het nie, maar waarmee ons wel gery het en ook die Amtrak waarmee ons vanaf Philadelphia na NY gery het. Die Amtrak is regtig 'n baie gerieflike trein waarop jy ten minste 'n sitplek kan bespreek en seker maak dat jy nie hoef te staan nie. Ek het die rit baie geniet. Die sitplekke is aansienlik beter as 'n vliegtuig s'n. Dan is daar natuurlik ook hierdie perdekoetse waarmee jy die stad kan verken. Met soveel vervoermiddels in 'n alreeds oorvol stad, is hierdie padteken seker te verstane. Ons het Dinsdagoggend 'n bus vir die hele groep 'interns' en mentors gereel met ons eie toergids om die stad te gaan sien. Hierdie toer het ook 'n bootrit na die Statute of Liberty ingesluit, want 'n mens kan nie eintlik die dame vanaf Manhatten eiland af sien nie. Sy staan op haar eie eiland. Hier staan ek en Lucia met die ware Jakob in die agtergrond. NY vanaf die boot. Hier is die bekende Brooklyn bridge. Ek was ongelukkig te naby om die volle brug te kon afneem, so hierdie is maar 'n klein stukkie.

So lyk dit nou waar die 'Twin towers' tien jaar gelede gestaan het voor 9/11. Na 10 jaar lyk dit nog steeds nie asof hulle die plek behoorlik opgeruim het nie. Hulle is besig om 'n 'memorial' daar te bou, maar dit gaan maar stadig. Daardie dag is 7 geboue blykbaar verwoes en vele ander sonder vensters gelaat. Dit is nou nog 'n baie hartseer gesig en 'n mens voel skoon aardig as jy daarna kyk.

Die Dakota building is die oudste gebou in NY en reg langs Central Park gelee. Dit is in hierdie gebou op die sewende vloer wat John Lennon geskiet is. Yoko Ono bly vandag nog daar in die ganse sewende vloer.

Hierdie Imagine mosaiek is reg voor die Dakota woning in Central park ter herdenking aan John Lennon. Yoko wou nie 'n standbeeld he wat haar daagliks aan hom sou herrinner as sy daar deurstap nie.

Hierdie man het in Central Park sit en drom speel. Ek was oortuig dat dit 'n formele drommestel met simbale en 'n verskeidenheid dromme was wat ek hoor, totdat ek hierdie tuisgemaakte stel aanskou het. Die ou was regtig goed.

Dinsdagaand het ek en Charlotte vir ons kaartjies gekry om Memphis in die Shubert teater te gaan kyk. Ek het reeds Mama Mia, Phantom, Chicago en Lion King gesien en was lus vir iets nuuts. Memphis was 'n uitstekende keuse. Dit het gehandel oor die black Americans se musiek wat eintlik 'n voorloper vir die rock en roll was. Ons het in die 3de ry van vooraf gesit. Die show was die ene beweging en wonderlike musiek en dans van begin tot end. Dit was werklik 'n belewenis en sterk aan te bevele.

Al die teaters is min of meer in die omgewing van Times Square gelee. Ek het hier eenvoudig op een plek gestaan en probeer om foto's na al die kante af te neem om 'n idee te gee van die bedrywigheid op time square saans. Die vibe is eenvoudig fantasties.

Woensdagoggend het ons Columbia University libraries besoek en die middag weer afgehad om bietjie rond te loop. Ek, Marguerite en Biziwe het die underground probeer uitfigure om terug te kom by die hawe waarvandaan ons die vorige dag die boot gehaal het. Daar was 'n mall wat nie te duur gelyk het nie en Marguerite het dringend nuwe skoene nodig. Hare het gegroet. Ons het 'n hele klompie wedervaringe gehad voordat ons uiteindelik daar aangekom het. Dit was toe al amper 5 uur in die middag en ons het nog nie geeet nie. Terwyl ons sit en eet, was daar 'n vreeslike bedrywigheid van 6 helikopters en polisie op die hawe, en jou waarlikwaar, toe is dit die president van die VSA wat gou 'n besoek kom afle. Praat van 'n gevolg! Daar het ten minste 15 - 20 mense uit elk van die helikopters geklim. En dan was daar nog die 7 de helikopter, wat ek aangeneem het syne was.

Teen Woensdagaand het ook my enigste denim en handsak gegroet. So, Donderdagoggend het ek en Biziwe eers die Openbare biblioteek hier langsaan gaan besoek. Wat 'n ongelooflike gebou. Dit is oop vir enige besoeker om te gebruik. Die dakke van die verskillende vertrekke lyk asof Michaelangelo dit geskilder het - absoluut pragtig.

Daarna het ons vir my gaan soek vir 'n nuwe denim en handsak wat my nie 'n fortuin sou kos nie. Dit is 'n tall order in NY. Ons het op hierdie distrik afgekom waar daar die allermooiste klere was en glad nie te duur nie, maar jy mag glad nie pas nie; jy koop eenvoudig jou nommer van die

rak af. Dit blyk toe die area te wees waar handelaars hulle ware aankoop. Dit het nie vir my gewerk nie, want ek weet nie wat my nommer in Amerikaans is nie. Hulle het nommers soos 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. Op die ou end het ek toe darem reggekom met 'n denim by Macy's teen 'n prys wat ek ook in SA sou betaal. Nou is ek reg vir die res van my toer.

Hier stap ons in die avenue of fashion fame.

Die geel affodille was nogal oral te siene in NY en skep 'n baie mooi en vrolike prentjie. Hierdie is by die Rockefeller Center geneem. Als en als het ek New York verskriklik baie geniet, maar ek dink 5 dae daar was genoeg.